رو به ویرانی. . .

چهار‌شنبه هشت اسفند بعد از یک دوره پُر کاری، مرخصی گرفتم تا استراحت کنم. اینقدر خسته بودم که بخش مهمی از روز را توی رختخواب ماندم. به این فکر می‌کردم که چرا مراقب خودم نبودم. بعد از سپیده دم تا ساعت بیست‌ویک، پیوسته کار می‌کردم. از محل کار به خانه که باز می‌گشتم، دوباره کارم را تا یک یا دویِ بامداد ادامه می‌دادم. وقتی روی هدفی تمرکز دارم یا درگیر کاری می‌شوم، بی‌وقفه فعالیت می‌کنم تا کار را به سرانجام برسانم. منبع